A comedia amorosa de enredos chega a un dos seus puntos culminantes na obra de Lope de Vega cando en 1604 escribe A discreta namorada.
A capacidade de Lope para debuxar personaxes de enorme profundidade sen perder xamais o control da situación escénica, para describir un mundo cheo de aparencias equívocas, ou para cuestionar a rixidez das normas morais e sociais do seu tempo, alcanzarán nesta hilarante comedia uno dos momentos álxidos do teatro do Século de Ouro.
Lope foi un enorme comediógrafo ó servizo da descrición do amor. As súas mulleres namoradas non só exhiben o seu dereito para vivir libremente as súas paixóns, loitando por ser quen desexa ser e amar a quen desexa amar; non só sedúcennos coa súa intelixencia, tenrura e tesón, senón que tamén son unha alegación á liberdade individual como ferramenta superior de construción da identidade nuns tempos nos que a formación do eu empeza a ser esencial.
La discreta enamorada, de Lope, atesoura versos de enorme beleza que van servir a unha nova promoción da Nova Compañía Nacional de Teatro Clásico para presentarse en público.
